13
nov
Wauw, vandaag (13 november 2018) ben ik geselecteerd voor een Nuffield Scholarschip 2019! Een Nuffield Scholarship is een van de meest waardevolle en prestigieuze prijzen in Nederland waarvan er jaarlijks slechts enkelen van worden toegekend aan individuen die worden gezien als toekomstige leiders in de agrarische sector.
Lifelong journey
Wat een eer! Een reis die 13 november begonnen is. Eigenlijk al eerder want zo’n aanmelding heeft wel wat voeten in aarde. Al 2 jaar was ik gevraagd om me in te schrijven voor deze beurs. Maar de jongste bij ons thuis was nog niet naar school, dus geen optie voor mij om me in te schrijven.
De vraag bleef maar hangen
Afgelopen jaar ben ik door 3 mensen gevraagd of het niet iets voor mij zou zijn een Nuffield beurs. De jongste gaat inmiddels naar school en onze agenda’s zijn er inmiddels iets anders uit komen te zien. De vraag bleef maar hangen. Met Rogier (mijn man) had ik het er nog helemaal niet over gehad.
De sluitingsdatum kwam steeds dichterbij en opnieuw kreeg ik een appje met het aanmeldformulier. Ik begon al te dromen, wat zou ik graag in andere landen willen zien? Past dat bij het vraagstuk waar ik me de laatste tijd al langer mee bezig houdt? Is het een aanvulling? Past het binnen ons gezin? Wat voor impact heeft het als ik van huis ben? Is het te organiseren? Word ik er blij van?
Inschrijven!
Tot op een morgen, 4 dagen voor de sluitingsdatum ik het met Rogier besproken heb aan de koffie tafel. We waren net terug van onze eerste vakantie met het gezin in het buitenland en ik wilde direct alweer weg, en misschien nu nog wel verder van huis en zonder gezin.
Ik wilde toch wel erg graag, en mijn onderzoeksvraag had ik ook helder. Ik wil kijken naar netwerken van boerinnen/partners van boeren in het buitenland, en de impact en binding die ze hebben op en in de samenleving. Ik denk dat als we de partners van boeren in een sleutelpositie zetten in de transitie waarin we nu zitten, dat dat wel eens een versnelling naar een andersoortige landbouw kan veroorzaken.
Als dit is wat je wil; DOEN!
Rogier zijn reactie; “Als je 10 jaar gaat wachten totdat de kinderen zichzelf redden hoeft het niet meer. Als dit is wat je wil, doen! Hoe we dat hier thuis gaan organiseren dat is bijzaak en lukt ons wel.” Super blij natuurlijk met deze reactie.
Dus snel een brief schrijven voor de sluitingsdatum begin september. Half oktober kreeg ik telefoon dat ik op sollicitatie gesprek mocht komen in Utrecht, maar al tijdens mijn inschrijving wist ik dat ik op die datum niet thuis was, ik was op reis naar Parijs.
Sollicitatie in de bus
Uiteindelijk heeft mijn sollicitatie gesprek plaatsgevonden in de bus terug vanuit Parijs. Dat was niet de ideaalste situatie, maar blijkbaar voldoende voor de commissie om mij te selecteren voor een beurs. Twee weken later kreeg ik het verlossende telefoontje, ik ben een van de nieuwe Nuffield Scholars.
Een mail met allerlei informatie over hoe nu verder kwam binnen. Stuk voor de website aanleveren, powerpointsheets, foto, paspoort gegevens, alles hadden ze nodig voor de grote Nuffielddag waar de nieuwe scholars bekend worden gemaakt.
12 1/2 jaar getrouwd
Een klein probleempje zag ik ontstaan, half maart gaan we met de scholars naar Amerika voor de kennismakingsweek met de andere scholars. Laat het nu net dat weekend zijn waar Rogier en ik een reis geboekt hebben voor ons 12 1/2 jarig huwelijk. Gelukkig kon ik de reis omboeken en is de weg vrij om kennis te maken met mijn collega Nuffield scholars 2019. Ik heb er super veel zin in en zal jullie via de blog en sociale media uiteraard op de hoogte houden!
Groet, een super trotse en blije,
Heleen!
(Heb je nog adviezen of suggesties voor mij over landen, netwerken die ik moet gaan bezoeken; laat een reactie achter of mail me!)
