Bedankt!

Om te beginnen wil ik mijn grote dank uitspreken voor de grote hoeveelheid warme reacties die wij hebben mogen ontvangen na de vorige column. Dit is niet met woorden uit te drukken, maar daar hebben we heel veel steun uit ontvangen. Ook hele bijzondere, beladen berichten van met name collega’s met daarbij ook vaak de roep om vooral door te gaan met het schrijven van mijn columns.

Best ingewikkeld

Nou ik moet eerlijk bekennen: dat vind ik nog best ingewikkeld. Natuurlijk zal ik stukjes gaan delen met wat we hier thuis aan het doen zijn, maar daar wil ik mijn columns eigenlijk niet volledig op gaan richten. Ik ben nog steeds werkzaam in de agrarische sector en kom nog steeds van allerlei dingen tegen die ik graag met jullie wil delen. Bovendien, eerlijk is eerlijk, 90 procent van de fysieke arbeid verricht Rogier hier thuis op de boerderij. Ik heb daar een kleine rol in. De zoektocht voor een nieuwe invulling hier thuis zal dan ook meer van het initiatief van Rogier af hangen, dit is mijn column en niet die van Rogier. Ik heb mijn ondernemerschap ook op een andere manier ingevuld door veel buiten de deur te werken.

Maar goed, zoals ik al aangaf kijken we terug op een paar bewogen weken waar we in sneltreinvaart keuzes hebben gemaakt. Inmiddels zijn de melkkoeien voor het grootste gedeelte verkocht aan collega’s, een deel is naar de slacht gegaan en het jongvee staat nog bij ons in de stal. We hopen dat we ook die snel kunnen herplaatsen.

Gewoon doorgaan

De dag nadat de melkkoeien – en dus ook de meeste arbeid – weg zijn gegaan, zijn we er lekker een weekje tussenuit geweest op vakantie. Gelukkig is Rogier ook mee geweest en hebben we samen kunnen genieten met ons gezin van de omgeving waar we zaten. Qua timing kwam het helemaal perfect uit. We merkten ook aan het begin van de vakantie dat we toch wat vermoeider waren dan dat we beiden in de gaten hadden. Het is een bekend fenomeen op de boerderij; je gaat gewoon door, er is geen andere keus. Nu is de vakantie weer voorbij en ben ik weer fris en fruitig vol energie aan het werk, er staan mooie dingen in mijn agenda!

Het nieuwe kabinet

Ik kijk vol verwachting en nieuwsgierigheid uit naar de aankomende periode met het nieuwe kabinet. Hoe zal er invulling gegeven gaan worden aan het ministerschap van Landbouw. Wie heeft wat ‘veroverd’ in de onderhandelingen? Wat zal de inkleuring van de dossiers worden? Ook staan de Europese verkiezingen voor de deur, belangrijk voor de agrariërs, er staan grote dossiers op ons te wachten.

Werelden verbinden

Een ding weet ik zeker: het blijft nodig om werelden te verbinden. RTLG, de uitvoeringsorganisatie van het Rijk en de provincies, organiseerde op woensdag 24 april de tweede editie van ‘Boven het Maaiveld; hét evenement waar het gesprek over de transitie landelijk gebied centraal staat. Een mooie diverse dag met een mooie, diverse bubbel aan mensen. De avond ervoor was ik voor de provincie op pad geweest in Twente om de agrariërs bij te praten over de PPLG plannen van de provincie.

Bevoorrecht

Het ongemak wat ik voelde bij de opening van ‘Boven het Maaiveld’ kon ik niet onderdrukken. Het gevoel dat we meer hebben te doen dan naar een cellist luisteren was zo sterk, ik voelde me bevoorrecht en schaamde me bijna dat ik de tijd had om ernaar te luisteren. Ik weet dat de vertraging nodig is om te komen tot verandering, maar de honger om snel voorwaarts te willen en stappen te maken is ook groot. Het maakte me ook bewust dat ik veel energie heb om te bouwen aan een agrarische sector die volhoudbaar is en een oplossing is voor de grote maatschappelijke opgaves die we op ons af zien komen. Er is werk aan de winkel!